Zo weer even bijkomen, ik voel me bijna een BN-er. Ik geniet nog steeds van het artikel in de krant en het interview over de inzet van, in dit geval, Teddy als therapiehond.
Afgelopen donderdag, 9 augustus, werd het bericht geplaatst in de Twentse Courant Tubantia en werd ik er bij thuiskomst vanuit de nachtdienst op gewezen. Aangezien ik mij tegen 10.00 uur alweer bij de dierenarts moest melden met Teddy, hoopte ik toch even te kunnen slapen.
Ja Daaag dat geloof je toch zeker zelf niet, dat lukte natuurlijk voor geen 
meter. Ik voelde de complete vlindertuin van Wildlands Zoo in mijn gehele lichaam. Wat genieten zeg, natuurlijk was het ook heel spannend wat iedereen er van zou vinden, maar het was sowieso ontzettend gaaf om te doen!
Nou dan maar een extra kopje koffie, mezelf nog even bij de fysio laten behandelen en door richting de volgende afspraak, de dierenarts.
Want het volgende deel van de keuring stond ons te wachten.
We gingen voor foto’s van de rug en heupen en voor de patella luxatie volgens Meutstege protocol en het ECVO oogonderzoek.
Allereerst werden de oogdruppels gegeven waardoor oogonderzoek goed uit te voeren is, na even wachten en een beetje gapen waren we aan de beurt bij de oogspecialist. De kriebels trokken wat omhoog richting de maag en ik had spijt van mijn koffie, beter had ik een broodje kunnen nemen.
Blijft spannend deze onderzoeken, want hoe groot is de kans dat alles goed is in een ras waar een heleboel verkeerd is en hoe ga je dan verder.
Gelukkig krijg je hiervan meteen de uitslag en in dit geval felicitaties en een paar veren aangezien we zo’n mooi pad aan het bewandelen zijn. De specialist hoopte dat deze olievlek zich over meerdere fokkers binnen de FCI zal gaan verspreiden, dat gezondheid weer voorop staat. Vervolgens werden de knieën gecontroleerd op patella luxatie. Links zat ietsje speling en dat werd graad 1, nu rechts nog en die zat gelukkig muurvast, toppie!!
Je hebt bij de patella Luxatie 4 gradaties
Graad 1: De knieschijf is te luxeren bij een gestrekte poot de knieschijf met de hand te verplaatsen. Wanneer de poot weer in de normale stand staat schiet de knieschijf vanzelf weer terug.
Graad 2: Hierbij schiet de patella er regelmatig naast en blijft dan in geluxeerde positie voor kortere of langere tijd. Sommige honden “zetten” de knieschijf zelf weer op de plaats door de poot naar achteren te strekken. Door het regelmatig op en af schieten van de knieschijf ontstaan kraakbeendeformiteiten, artrose en afvlakking van de kraakbeensleuf.
Graad 3: De knieschijf is permanent geluxeerd, wanneer de knieschijf weer in de goede positie gezet wordt schiet deze er vanzelf weer uit. De kraakbeensleuf is ondiep of zelfs afgevlakt. De poot wordt wel belast maar staat vaak in doorgebogen positie.
Graad 4 De knieschijf is permanent geluxeerd en de kraakbeensleuf is afgevlakt of schuin aflopend. Honden houden de poot omhoog of bij beiderzijdse luxatie lopen ze extreem afwijkend wijdbeens.
Zo die is binnen, nou een roesje en dan voor de röntgen van heupen en rug. Vrij vlot was Teddy wel heel relaxed en konden we meteen door voor de foto’s.
In de rug waren twee duidelijk afwijkende wervels te zien en een was toch ook iets aan te zien, 3 hemivertebrae. Ik heb nog maar een Franse Bulldog gezien met minder afwijkende wervels en dat was Guru, de vader van ons C nest. Een vreugdedansje volgde nadat de dierenarts zei ook mooie staartbotjes te kunnen zien. Ah, fijn! De kriebels vonden weer wat rust en ook over de heupen was hij zeer tevreden, maar die foto’s moeten officieel nog door een testpanel van de Raad van beheer nagekeken worden. En joepie daar heb ik vandaag de uitslag van gekregen, HD A met Norbergwaarde 32,5!!
Echt ontzettend blij met al deze resultaten! Nog een paar tests te gaan, maar……..
JIJ KRIJGT DIE LACH NIET VAN MIJ GEZICHT, ook al ben ik heeel mooeee.
Mooie berichten! 👍😀