you don’t have tot see the whole staircase, just take the first step

Afgelopen vrijdag mocht ik starten met de begeleiding van een net negen jarig meisje, met angst voor honden.
De angst zorgt ervoor dat op bezoek gaan bij vrienden met een hond, een gespannen en stressvolle activiteit wordt. Honden op straat zijn eng, loslopende honden zijn nog enger dan de honden aan de lijn. Dit zorgt voor vluchtgedrag, rennen naar huis of het eerste en beste speelhuisje in. Niet ontspannen kunnen spelen in de buurt of een wandeling maken. Het zien van een hond geeft al een enorme spanning dat veel stress teweeg brengt.

Voor mij de eerste keer uit mijn comfort zone en een nieuwe uitdaging om een kind te begeleiden met angst voor honden. Van te voren al veel over ingelezen en wat spelmateriaal gemaakt om mee aan de slag te gaan.

We hebben een uur gepland en beginnen met samenvatten waar het probleem echt ligt en wat de gewenste situatie is. Een duidelijke oorzaak van de angst is er niet. We kijken samen naar de lichaamstaal van honden en ik laat haar aangeven wat ze graag wil doen. Kleine stapjes vooruit is vooruitgang.

Zo gemotiveerd als ze is, wil ze meteen de honden bekijken die ik in huis heb. Ze zitten op dat moment in een aparte ruimte in huis en nog achter een paneel. Ze kunnen er niet overheen en dat geeft een veilig gevoel.

Dat is best lastig als je iets eigenlijk heel graag wilt, maar je angst jou hierin volledig blokkeert. Naarmate de tijd verloopt wil ze steeds een stapje verder en begeleid ik haar hierin. Op een gegeven moment heb ik Cleo aan de lijn in de kamer en zij wil Cleo graag aaien. Ik zie een manier van aaien die heel veel kinderen doen. Een gestrekte hand van bovenaf en snel van schrik terugtrekkend als de hond er naartoe gaat met zijn kop.
Het is een bedreigende hand voor een hond en die weet niet goed wat hiermee te doen. Wat de meeste mensen wel weten, maar ook heel belangrijk is uit te leggen aan onze kinderen om ook bijtincidenten te voorkomen.
Na enige uitleg aaien we Cleo samen op de manier zo het hoort, best spannend want je hand zit onder de kop en bek! van een hond.

Ze vindt het zo leuk en krijgt ook vertrouwen doordat Cleo rustig is. Cleo richt geen focus op haar, waardoor ze uiteindelijk zelfs een mega stap zet deze dag.
Dit is natuurlijk een hele korte samenvatting van wat er allemaal gebeurde, maar dat wat we alleen deze dag samen al bereikt hebben, zie je hieronder.

Zo’n mooie eerste dag beloofd toch een mooi verloop van het hele proces! Ze heeft helemaal alleen een stukje over de stoep gelopen met Cleo. Daar waar ze normaal wegrende voor een hond renden ze nu samen spelmatig met Cleo over de stoep. Trots!

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.