Auteur: lepetittoreador

Zo weer even bijkomen, ik voel me bijna een BN-er. Ik geniet nog steeds van het artikel in de krant en het interview over de inzet van, in dit geval, Teddy als therapiehond.
Afgelopen donderdag, 9 augustus, werd het bericht geplaatst in de Twentse Courant Tubantia en werd ik er bij thuiskomst vanuit de nachtdienst op gewezen. Aangezien ik mij tegen 10.00 uur alweer bij de dierenarts moest melden met Teddy, hoopte ik toch even te kunnen slapen.

Ja Daaag dat geloof je toch zeker zelf niet, dat lukte natuurlijk voor geen meter. Ik voelde de complete vlindertuin van Wildlands Zoo in mijn gehele lichaam. Wat genieten zeg, natuurlijk was het ook heel spannend wat iedereen er van zou vinden, maar het was sowieso ontzettend gaaf om te doen!

Nou dan maar een extra kopje koffie, mezelf nog even bij de fysio laten behandelen en door richting de volgende afspraak, de dierenarts.
Want het volgende deel van de keuring stond ons te wachten.
We gingen voor foto’s van de rug en heupen en voor de patella luxatie volgens Meutstege protocol en het ECVO oogonderzoek.
Allereerst werden de oogdruppels gegeven waardoor oogonderzoek goed uit te voeren is, na even wachten en een beetje gapen waren we aan de beurt bij de oogspecialist. De kriebels trokken wat omhoog richting de maag en ik had spijt van mijn koffie, beter had ik een broodje kunnen nemen.
Blijft spannend deze onderzoeken, want hoe groot is de kans dat alles goed is in een ras waar een heleboel verkeerd is en hoe ga je dan verder.

Gelukkig krijg je hiervan meteen de uitslag en in dit geval felicitaties en een paar veren aangezien we zo’n mooi pad aan het bewandelen zijn. De specialist hoopte dat deze olievlek zich over meerdere fokkers binnen de FCI zal gaan verspreiden, dat gezondheid weer voorop staat. Vervolgens werden de knieën gecontroleerd op patella luxatie. Links zat ietsje speling en dat werd graad 1, nu rechts nog en die zat gelukkig muurvast, toppie!!

Je hebt bij de patella Luxatie 4 gradaties
Graad 1: De knieschijf is te luxeren bij een gestrekte poot de knieschijf met de hand te verplaatsen. Wanneer de poot weer in de normale stand staat schiet de knieschijf vanzelf weer terug.
Graad 2: Hierbij schiet de patella er regelmatig naast en blijft dan in geluxeerde positie voor kortere of langere tijd. Sommige honden “zetten” de knieschijf zelf weer op de plaats door de poot naar achteren te strekken. Door het regelmatig op en af schieten van de knieschijf ontstaan kraakbeendeformiteiten, artrose en afvlakking van de kraakbeensleuf.
Graad 3: De knieschijf is permanent geluxeerd, wanneer de knieschijf weer in de goede positie gezet wordt schiet deze er vanzelf weer uit. De kraakbeensleuf is ondiep of zelfs afgevlakt. De poot wordt wel belast maar staat vaak in doorgebogen positie.
Graad 4 De knieschijf is permanent geluxeerd en de kraakbeensleuf is afgevlakt of schuin aflopend. Honden houden de poot omhoog of bij beiderzijdse luxatie lopen ze extreem afwijkend wijdbeens. 

 

Zo die is binnen, nou een roesje en dan voor de röntgen van heupen en rug. Vrij vlot was Teddy wel heel relaxed en konden we meteen door voor de foto’s.
In de rug waren twee duidelijk afwijkende wervels te zien en een was toch ook iets aan te zien, 3 hemivertebrae. Ik heb nog maar een Franse Bulldog gezien met minder afwijkende wervels en dat was Guru, de vader van ons C nest. Een vreugdedansje volgde nadat de dierenarts zei ook mooie staartbotjes te kunnen zien. Ah, fijn! De kriebels vonden weer wat rust  en ook over de heupen was hij zeer tevreden, maar die foto’s moeten officieel nog door een testpanel van de Raad van beheer nagekeken worden. En joepie daar heb ik vandaag de uitslag van gekregen, HD A met Norbergwaarde 32,5!!
Echt ontzettend blij met al deze resultaten! Nog een paar tests te gaan, maar……..

JIJ KRIJGT DIE LACH NIET VAN MIJ GEZICHT, ook al ben ik heeel mooeee.

Wow wow wow!
Ik kan niet anders zeggen, ik wil iedereen echt super bedanken voor alle lieve berichtjes, de likes en het delen, naar aanleiding van het interview met mij over de inzet van Teddy als therapiehond! Verschillende lokale nieuwssites nemen het bericht weer over en ik voel me echt enorm trots!

Hieronder de link naar het artikel met filmpje:
Therapiehond Teddy doorbreekt neerslachtigheid 

Een paar weken geleden werd ik benadert door een journalist van de Twentse Courant Tubantia, met de vraag of ze mij mochten interviewen omtrent de inzet van mijn therapiehonden. Natuurlijk, hartstikke leuk!
Een weekje later stonden we in de fysiozaal van ZorgAccent Krönnenzommer, waar ik ook werkzaam ben als verpleegkundige. We begonnen het interview vast en wachten ondertussen op de fotograaf voor wat mooie plaatjes.

Echter toen deze man verscheen kwam hij met de verrassing dat hij ook nog graag een filmpje wilde maken. WAT zeg je? eeeehmmm, daar had ik op zich niet helemaal op gerekend, op zich niet, helemaal niet! OMG en nu? Leer mij kennen, het middelpunt van de belangstelling zijn mwoah niet echt wat voor mij. Rood hoofd, zweethandjes, shit wat moet ik ook alweer zeggen, eh eh eh, nee niet bepaald mijn sterkste kant. Doe mij dan maar een interview op papier dat is toch wat veiliger.

Tja hierin dus geen keuze en voor je het weet draait de camera en moet je reageren op geen idee wat voor vragen. Heeeeelp, mag ik een hulplijn inschakelen? En dan nog een tijd in spanning zitten afwachten of het überhaupt nog een beetje fatsoenlijk op het scherm verschijnt.

Maar ach soms moet je stoppen met denken en gewoon doen, het even over je heen laten komen. Dat klinkt best wijs, maar dit is er ook zo eentje op papier, dat lukt me wel hoor flappen op papier maar nu het echte werk.
Nou moet ik zeggen dat ik de afgelopen maanden tijdens de opleiding toch heel wat wijzer ben geworden en ook wat meer los kan laten, het staat je alleen maar in de weg.

En nu terugkijkend ben ik echt supertrots en heel tevreden over hoe ik dat toch weer heb geflikt. En super alle reacties die ik heb mogen ontvangen, dat doet een mens goed!

 

 

Inmiddels is dan het moment daar dat ik ook de laatste DNA uitslagen heb mogen ontvangen.

De laatste test gaat om de Cystinurie type 3, een vrij recent ontdekte erfelijke aandoening in het ras van de Franse bulldog. In andere rassen was al geruime tijd bekend dat deze ziekte van erfelijke aard was, sinds enkele jaren geldt dit nu ook voor de Franse bulldog.

Het gaat hierbij om blaasstenen die ontstaan en zo de urinebuis kunnen laten verstoppen met allerlei nare gevolgen of zelfs de dood.
De ziekte openbaart zich alleen bij intacte reuen die ruim volwassen zijn. Bij een gecastreerde reu kan de ziekte dus niet ontstaan en wanneer je de hond niet inzet voor de fok zou dit dan ook een geschikte preventieve maatregel zijn wanneer je hond een lijder is.

Dat ik inmiddels bij 3 verschillende laboratoria testen heb laten uitvoeren komt door het feit dat ze simpelweg niet bij elk laboratorium alles kunnen testen. Zo is de DM in Nederland bij Van Haeringen getest, de bijna overige 200 erfelijke aandoeningen bij MyDogDNA in Finland en deze Cystinurie type 3 test bij PennGen te Pennsylvania. Bijzonder hoe dat allemaal kan tegenwoordig.

de uitslag kan als volgt worden ontvangen:

1-1  vrij
1-2 drager
2-2 lijder (deze willen we dus niet zien!)

Oké, dan nu het resultaat waar we natuurlijk op zaten te wachten, tadaadadadaaaa:

De uitslag van Iron alias Teddy:

1-2 drager: hij zal dragers creëren wat geen probleem is. Hem moeten we dus niet matchen met een dragende teef want dan kan je lijders creeëren

De uitslag van Cleopatra is:

1-1 Cleo is  vrij!

Op basis van het DNA zouden Teddy en Cleo in ieder geval een mooie match zijn in de toekomst. In augustus gaat Teddy onder andere voor zijn röntgen onderzoeken en het ECVO oogonderzoek.